آبسیدین دانه برفی:

آبسیدین در اصل یک نوع شیشه آذرین است که از سرد شدن سریع ماگماهای آتش فشانی در سطح پوشته زمین به دست طبیعت ساخته می شود و ممکن است به رنگ های سیاه، قهوه ای، خاکستری و به ندرت سبز باشد. ساختار آبسیدین بسیار مشابه گرانیت هاست. آبسیدین در نقاط بسیاری که فعالیت آتش فشانی داشته اند در سرتا سر جهان یافت می شود. منابع قابل ملاحظه ای از آبسیدین در کشورهای آرژانتین، مکزیک، آمریکا، ژاپن و روسیه وجود دارد. در ایران در دامنه های کوه سبلان نیز آبسیدین یافت می شود که با نام سبلانیت شناخته می شوند.

آبسیدین جزء اولین ابزارهای برش بکار رفته توسط بشر می باشد زیرا سطح شکسته آن به شدت برنده است. شاید تعجب برانگیز باشد که امروز چاقوهای جراحی پیشرفته با تیغه آبسیدین برای برش های بسیار دقیق به کار می روند و برشی باریکتر و دقیق تر از تیغه های فولادی ایجاد می کنند.

آبسیدین از نظر شیمیایی ناپایدار است و با گذشت زمان بخش های از این سنگ شروع به تبلور می نمایند. از آنجایی که این فرایند به صورت یکدست رخ نمی دهد، در جای جای سطح سیاه سنگ خوشه های بلورکریستوبالیت سفید شکل می گیرد. این نوع آبسیدین به نام آبسیدین دانه برفی مشهور است.

سختی این سنگ حدود 5.5 می باشد که باعث آسیب پذیری آن در برابر خراشیدگی می شود.        

این سنگ عملکرد روده ها را بهبود و استخوان ها را استحکام می بخشد.